Geen uitstel maar afstel van de plannen met de bijstand!
Vanochtend om 9:30 uur hebben ongeveer vijftig actievoerders gedemonstreerd bij de ingang van de Tweede Kamer in Den Haag tegen de bijstandsmaatregelen van staatssecretaris Jetta Klijnsma die vanuit de maatschappij veel negatieve reacties hebben opgeroepen. Het initiatief voor de actie werd genomen door de FNV en het comité Dwangarbeid Nee in Amsterdam. Er waren mensen uit het hele land gekomen, onder ander uit Ede, Utrecht, Leiden en Amsterdam. Aanwezige Tweede Kamerleden gaven aan dat de maatregelen te ver gingen en sommigen wilden de maatregelen afgeschaft hebben.
| Na afloop kwam onder meer Doorbraak-activist Dries aan het woord op Radio 1, vanaf 10:30 uur (zie ook het youtube-filmpje onderaan deze pagina). |
Men stelde dat er uitgebreid over gepraat moet worden. Het Kamerdebat vandaag duurde dertien uur. Men zei dat nu nog, in december, een beslissing nemen te snel is. Daarom denkt men het debat op 14 januari te zullen voortzetten. Of de maatregelen dan nog op 1 juli kunnen ingaan, is onzeker. Eerst wilde politiek Den Haag de maatregelen snel door de Kamer loodsen, het liefst nog in december. Zelfs PvdA-Kamerlid John Kerstens kondigde aan dat hij een motie zal indienen om verdringing van bestaande betaalde arbeid door dwangarbeid te voorkomen. Verder komen er wijzigingsvoorstellen voor wat betreft de kostendelersnorm, de generieke tegenprestatie, en het vrijwilligerswerk verrichten in ruil voor de uitkering.
In de afgelopen maanden zijn veel acties gevoerd tegen het nu al bestaande werken voor de uitkering, door de actievoerders dwangarbeid genoemd. Doorbraak, lokale FNV-groepen en groepen uitkeringsgerechtigden van de aangesloten bonden, het comité Dwangarbeid Nee, SP-afdelingen en veel anderen kwamen individueel of in groepen in verzet. En op internet hebben veel bijstandsgerechtigden via de sociale media politici bestookt, zoals Diederik Samson die veel boze tweets heeft ontvangen van bijstandsgerechtigden die het water nu al tot de lippen staat. Op Facebook ontstonden discussiegroepen over de misstanden op het gebied van dwangarbeid, werden argumenten ertegen uitgewisseld en legden mensen contact met elkaar. Er werd een reeks zwartboeken gepubliceerd over de misstanden bij het werken met behoud van uitkering op dit moment.
De nieuwe maatregelen van Klijnsma, waarbij dit dwangarbeidsysteem nog wordt uitgebreid en waarbij drie maanden uitsluiting van de uitkering kan volgen bij geringe ‘overtredingen’, en de kostendelersnorm, waarbij mensen met een minimuminkomen er honderden euro’s op achteruitgaan, konden dan ook op felle protesten rekenen. Advocaten voerden met succes procedures tegen ten onrechte opgelegde strafkortingen.
Geen uitstel maar afstel
Het Tweede Kamer-debat vindt op dit moment plaats en het is nog onzeker wat de uitkomst zal zijn. Ze neigen ernaar langer de tijd te nemen voor discussie, en de maatregelen wat te verzachten vanwege alle maatschappelijke druk. Maar we zijn er nog lang niet. Geen uitstel maar afstel! Weg met de stigmatiserende plannen van Klijnsma tegen bijstandsgerechtigden, plannen die geïnspireerd lijken door bevooroordeelde borrelpraat tegen werklozen die vooral opgeld doet bij grote rechtse politieke partijen en hun sympathisanten, zoals de VVD, het CDA, D’66 en de PVV.
Piet van der Lende
Allereerst mijn diepe respect voor de mensen die actie gevoerd hebben vandaag op het Plein in Den Haag. Verder heb ik zojuist naar jullie link geluisterd op Radio 1. Aan die stem te horen van die wereldvreemde VVD-er is die man van adel. Of in elk geval van een dusdanige hogere komaf dat hij geen idee heeft waar de mensen aan de onderkant van de samenleving tegen aanlopen. Die man leeft gewoon in zijn eigen wereldje. Zoveel is mij wel duidelijk. Zo triest telkens die zogenaamd goedbedoelde argumenten aanvoeren om mensen maar te kunnen blijven kleineren en uitbuiten. Zo iemand gun je toch dat ie zelf eens langdurig in de bijstand beland. Eens kijken dan hoelang hij zelf vrijwillig actief blijft in het oudercomité van de kinderopvang als zijn vrouw er plotseling vandoor gaat wegens een armoedeval. En daarna, als hij verplicht levenservaring opgedaan heeft, kan die opnieuw uitgenodigd worden voor de radio of voor mij part de televisie.
En heeft hij hopelijk echt wat te melden. Tot die tijd boycotten zulke personen.
Goede actie, en zoals gewoonlijk, uitstekend verslag ervan alhier. Carina, van de eerste reactie, zou de ministerpost moeten krijgen op het nieuwe ministerie dat we gaan oprichten: het Ministerie voor Mentale Detoxificatie van Moreel Corrupt Nederland, of zoiets.
Ik vind het geen goede actie. Deze manier van aandacht vragen is niet effectief en was niet effectief. Hoe dan wel ? Anke die recent het NOS-journaal haalde kwam in beeld, niet als strijdbare vrouw maar als zielige oude vrouw die smeekt of haar huurtoeslag toch nog rechtstreeks naar de verhuurder mag.
Is dat dan de weg? Als groepje zielige grijsaards bedelen? Ook niet.
Eindeloze opsommingen van wat er allemaal niet klopt op internet zetten? Ook niet.
Is het tijd voor aflossing voor de inmiddels zo ongeveer grijs/witharige beroepsactivisten? Aflossing door jongere mensen die de tijdgeest beter weten te duiden, en de belangen van wat inmiddels de armen heet beter weten te vertegenwoordigen? Ja graag.
Ik stel voor: weg van dat gevraag, weg van dat reageren, maar praktisch aan het werk. Niet met het zoveelste charitasproject, geen soep uitdelen, maar mensen aan de onderkant die dat kunnen en willen de mogelijkheden leren benutten om onafhankelijk te worden van een systeem dat ze al lang heeft uitgekotst. Anticiperen en niet alleen maar reageren.
@Geen Goede Actie #3: “Is het tijd voor aflossing voor de inmiddels zo ongeveer grijs/witharige beroepsactivisten? Aflossing door jongere mensen die de tijdgeest beter weten te duiden, en de belangen van wat inmiddels de armen heet beter weten te vertegenwoordigen? Ja graag.”
Dat jongeren hun tijdsgeest beter weten te duiden is van alle tijden. Dat was ook in de tijd dat de huidige grijs-/witharigen nog blond-, bruin-, zwart- en wortelkleurig haar hadden (en sommigen misschien vuurrood met een hanekam). Hun actiemethoden pastten in hun tijd, die zij overigens logischerwijs beter aanvoelde dan dat de huidige jongeren dat retrospectief kunnen. Stellen dat hun manier van aandacht vragen niet effectief was klopt dan ook niet. Er zijn wel degelijk goede zaken gewonnen destijds. Dat die methoden nu niet effectief zijn is echter heel goed mogelijk en dat brengt me bij het volgende citaat.
“[…] mensen aan de onderkant die dat kunnen en willen de mogelijkheden leren benutten om onafhankelijk te worden van een systeem dat ze al lang heeft uitgekotst. ”
Je geeft aan dat er mogelijkheden zijn om onafhankelijk te worden van het systeem. Zulk een stoutmoedige aanname verdient een toelichting. Hoe kan een dergelijke onafhankelijkheid gerealiseerd worden volgens jou?
Tenslotte wil ik nog kritisch opmerken dat:
a) Reageren via het internet, hetgeen jij bekritiseert, per definitie een methode van de huidige jongere generatie is.
b) Het tegen elkaar uitspelen van jongeren en ouderen, zoals jij in je reactie doet, mijns inziens zeker ook niet is waar deze tijd om vraagt.
Volgens ons zijn er verschillende aspecten die meehelpen in het protest tegen gedwongen arbeid. Allereerst is er nog steeds de werkelijkheid dat bijna iedereen een sollicitatieplicht heeft, ook als je het hiermee niet eens bent. Ook degenen die loonarbeid verrichten doen dat gedwongen met als sanctie recht op een geringe uitkering, opnieuw gedwongen arbeid en geen basisinkomen.
Je kunt zelfs zeggen dat niemand ontkomt aan arbeid, de veronderstelde schaduwarbeid: Het meeste huishoudelijke werk wat overwegend nog steeds vrouwen in huizen en hun flats verrichten, de werkzaamheden die te maken hebben met inkopen doen, het meeste huiswerk van scholieren en studenten die voor examens blokken, de inspanning die het kost om van en naar het werk te reizen. Het omvat de stress van gedwongen consumptie, de vervelende en en gereguleerde overgave aan therapeuten, het zich schikken naar bureaucraten, het zich voorbereiden op werk wat men gedwongen doet, alsook een groot deel van de bezigheden die gewoonlijk onder de noemer ‘gezinsleven’ vallen.
Kortom arbeid en-of werken is veelzijdig. Het protest is, zoals Rachid in het radio interview noemt, dat mensen worden gedwongen te werken zonder een salaris. Bovendien wordt er loonarbeid verdrongen door de verplichte arbeid die uitkeringsgerechtigden moeten verrichten. Het protest omvat een kritiek op de huidige politieke economie dat arbeid niet begrepen wordt. Het overgrote deel van arbeid en-of werken is zonder salaris en zal dat blijven. Steeds meer worden we gedwongen arbeid te verrichten met flexcontracten in de loonarbeid gecombineerd met de eerdergenoemde schaduwarbeid en de later genoemde eigenarbeid.
Een ieder zal zich bewust moeten kunnen worden dat er een bestaansonzekerheid is voor een steeds grotere onderklasse die ontstaat. Misschien is de samenstelling van de onderklasse nog wel belangrijker om te noemen. Decennia lang blijkt dat vooral vrouwen en migranten deel uitmaken van de onderklasse. Schaduwarbeid wordt nog steeds veelal verricht door vrouwen omdat we in patriarchale verhoudingen leven en de onderklasse heeft door de internationalisering van de politieke economie een post-koloniaal racistische oorsprong. De meerderheid van arbeidsmigranten en voormalige vluchtelingen behoort tot de eerdergenoemde onderklasse.
Psst. De grijs-/witharigen onder ons kennen de historie, de anti-racisme beweging, feminisering van arbeid. Door hun jarenlange arbeidsweigering weten ze waardoor ze hun rechten kunnen blijven bezigen om een uitkering te claimen wat ze steeds gemakkelijker kwijtraken. Toch hebben we sinds de jaren 90 jongeren leren kennen die dat niet meer zo ervaren vanwege de invoering van het °propagandistische° jeugdwerkgarantieplan. Het is zelfs zo dat gedurende de jaren 90 enkele ‘activisten’ veronderstelden dat ze met een gesubsidieerde constructie (Banenpool) hun eigen werkzaamheden zouden kunnen voortzetten tegen gedwongen arbeid.
Het één sluit het andere voor ons niet uit! Organiseer gezamenlijke initiatieven tegen gedwongen arbeid en verricht eigenarbeid; luister, help en kook eten en-of soep voor elkaar. Help degenen die onverzekerd, dakloos zijn en of raken. We werken dagelijks zonder salaris en ook als iemand van ons geld verdient wordt een deel van het geld besteed aan basis behoeftes voor iedereen. Andersom zijn er bijdrages in vriendschappen, acties, kennismaking en discussies over de toekomst!
Liefde en kracht, Aynur, Ghandi en Sytze
Klopt, maar dat is tegenwoordig simpel; op een knopje ‘solliciteer direct’ duwen. Dat is wat anders dan het brieven sturen van vroeger. Daarnaast weten uitkeringsinstanties ook, dat er nauwelijks banen zijn en wordt er niet gauw een sanctie opgelegd. Uiteraard pak je de sollicitaties op vacatures, die bij je passen, wat grondiger aan. Het uitgangspunt moet wel blijven: betaald werk vinden.
Het is echter de politiek, die nu dit adagium van betaald werk vinden laat varen, want de voorbeelden van ‘participatie’, die ik hier en elders gelezen heb, laten weinig ruimte voor sollicitatie en komen op me over als ‘a policy of despair’. Men gedoogt als het ware, dat er 400.000 bijstandsgerechtigden zijn en gaat ze aan nepwerk helpen.
Wauw wat een mooi betoog Luftantenne. Wat jij zegt is zo waar!